Een marktje

Vorige week heb ik meegedaan aan een marktje met mijn gelliprints. Het was een moederdag geschenkenbeurs die plaats vond in een oude loods in de Gentse haven.
Jammer genoeg was de opkomst heel laag, er was weinig promotie gemaakt en de lokatie was heel slecht aangeduid. De loods was aan de zijkanten open en er stond een sterke wind, het was voor alle standhouders een uitdaging om het materiaal op de tafel te houden en niet te laten wegwaaien.

Omdat het een moederdag geschenkenbeurs was had ik deze kleine canvasjes gemaakt.

De kleinsten meten 5cmx5cm, ik heb ze eerst geverfd en er dan en creatie van tyvek op bevestigd. Het is een eigen idee, van niemand gecopieerd en daar ben ik toch een beetje trots op.

Tyvek is een materiaal dat in de industrie gebruikt wordt en dat eigenschappen van papier en textiel heeft, het laat zich gemakkelijk verven.

Dit is een stukje (oorspronkelijk witte) tyvek geverfd met acrylverf.
De magie gebeurt als je het materiaal verwarmt, dit doe ik door de tyvek tussen twee laagjes bakpapier te leggen en er met een warm strijkijzer over te zweven.
Het kan ook met een heat gun. Zie ook mijn blogje ” textiel experimentjes”
Bij verwarmen begint het materiaal te vervormen, bovenaan ontstaan bubbels, onderaan holtes.

Achteraf kan je er in knippen met een gewone schaar en met naald en draad bewerken. Ik heb mijn tyvek gekocht op een site die materiaal voor vliegers verkoopt.
Sommige omslagen die je met de post ontvangt zijn ook van tyvek gemaakt alsook beschermkledij die in fabrieken gedragen wordt.

Bij deze twee werkjes die iets groter zijn (10cm.x10cm.) heb ik eerst een stuk goudkleurige kant op de tyvek gekleefd (met Acrylic matte medium) en daarna verwarmd. De kant zit muurvast op de tyvek en past mooi op de textuur.

Dit is nog een ander projectje, de gele staafjes zijn “silk rods” , het zijn afvalprodukten die ontstaan bij de produktie van zijde. Ook deze zijn heel gemakkelijk te verven, je kan er pareltjes op naaien, omwinden met draden en vastkleven op een ondergrond.
Hier is mijn ondergrond een canvas geverfd met bronskleurige acrylverf, met daarop een strook lutradur vastgekleefd.

Er was veel interesse van de andere standhouders voor mijn gelliprints. Niemand had ooit gehoord van een gelli plate, blijkbaar een techniek die nog vrij onbekend is in ons landje.