Boro

De boro techniek is gebaseerd op Japans verstelwerk. Tot halfweg vorige eeuw was een deel van de Japanse bevolking heel arm, vooral op het platteland.
Textiel was kostbaar en daarom werd kleding herhaaldelijk hersteld en verstevigd.
Gaten en scheuren werden bedekt met lapjes die met sashiko steken bevestigd werden.
Terwijl wij westerlingen verstelwerk zo onzichtbaar mogelijk doen, maken Japanners er een kunstwerk van. Dikwijls wordt prachtig borduurwerk gebruikt.
Ondertussen hebben boro’s een historische waarde gekregen en worden ze gezocht door textielkunst verzamelaars.

Enkele weken geleden had quitvriendin Begga een quiltje gemaakt dat op de boro techniek gebaseerd was.

Wij vonden het allemaal prachtig waardoor Begga besloot om ons de techniek te leren en ons op weg te helpen om zelf ook een boro te maken.

Dit is mijn boro, ik heb enkele zelgeverfde lapjes gebruikt (geverfd met indigo en een shibori techniek) en ook Japanse stoffen. Kanten bloemen hebben een plaatsje gekregen onder de geborduurde tak en tussen de geborduurde bloemen.

Dit is de boro van Martine, zowel de zachte kleuren als het borduurwerk vind ik heel mooi.

De boro in wording van Chris in warme herfstkleuren:

Bij dit werkje zie je duidelijk dat de lapjes eerst met een driegsteek tijdelijk op de ondergrond (stuk oud laken) bevestigd worden, waarna ze definitief vastgelegd worden met borduursteken. Chris heeft ook cirkels in vilt gebruikt en daarop geborduurd.

De boro van Trees die doet denken aan een Engelse bloementuin:

Trees heeft bloemen uitgeknipt en geappliqueerd .

Ondertussen had Begga al een tweede boro gemaakt die werd omgetoverd naar een mooie tas.

Het was fantastisch om weer iets bijgeleerd te hebben en om te zien hoe iedereen zijn eigen draai aan zijn werkje geeft.